wreszcie, wreszcie doszłam do dwóch rzeczy, które ostatnio bardzo mnie intrygowały.jak nazywa się i przez kogo namalowany jest obraz przedstawiający psy grające w karty.
oraz, w którym filmie jeden z bohaterów pobocznych malował kopie słynnego obrazu?
Psy grające w pokera
Cassius Marcellus "Cash" Coolidge, Psy grające w pokera, ok. 1903
proszę bardzo, oto najbardziej znana wersja obrazu przedstawiającego psy grające w karty, pochodzącego z serii "dogs playing poker", w której znajdują się także portrety pojedynczych psów. całość jest dziełem amerykańskiego artysty wizualnego o nazwisku cassius marcellus coolidge, który urodził sie - uwaga - w dniu moich urodzin, 18 września 1844. internet podaje niewiele informacji na temat malarza, kojarząc go wyłącznie z serią obrazów o "psach"... sama seria "psów" także nie doczekała się obfitego opisu.
co wiadomo?
- seria zawiera 16 obrazów przedstawiających psy spędzające wolny czas jak bogaci mężczyźni XX wieku; grają w karty, palą papierosy, piją whisky, a także obstawiają i oglądają wyścigi konne, grają w bilarda, tańczą z innymi psami czy jeżdżą samochodem.
- wśród psów można zobaczyć tylko psy rasowe, m.in. owczarka collie, doga, bernardyna czy bulldoga
- obraz ten był inspiracją dla wielu innych twórców, chociażby artura sarnoffa, amerykańskiego ilustratora, który w latach 50. XX wieku stworzył obrazu przedstawiające psy grające w polo czy pokera
- obrazy są oczywiście satyrą na bogate społeczeństwo; porównując psy do ludzi poprzez namalowanie je wykonujące ludzkie czynności, malarz chciał podkreślić subtelnie zezwierzęcenie, jakie dopadło ludzi klas wyższych w XX wieku.
- wizerunek upersonifikowanych psów doczekał się wielu nawiązań w pop kulturze, od popularnych "simpsonów" począwszy, poprzez inne znane seriale "family guy", "sabrina, nastoletnia czarownica" oraz filmy.
kadr z serialu "Simpsonowie"
Śniadanie wioślarzy w "Amelii"
Auguste Renoir, Śniadanie wioślarzy, 1881
długo w moich myślach widniała scena, w której ktoś pokazuje swoje kopie znanego obrazu. tyle że nie wiadomo było, w jakim to filmie i jaki obraz. ostatnio, przeglądając obrazy renoira widze obraz "śniadanie wioślarzy". no i jak nic! tak, to ten obraz! potem kolejne wahania, bicie sie z myślami. ale tutaj pomogło google. i już wiem, że chodziło o "amelie". to tam jej sąsiad maluje kopie "śniadania", trzyma w szafie kilkanaście obrazów i studiuje każdy detal obrazu w wolnym czasie.
kadr z filmu "Amelia" (2001)
Auguste Renoir, Śniadanie wioślarzy (Le Déjeuner des canotiers) 1880-1881
Przedstawia grupę osób z podparyskiego środowiska wioślarskiego podczas spożywania śniadania na tarasie restauracji Fournaise koło mostu w Chatou na wyspie Sekwanie, popularnego miejsca spotkań ówczesnych aktorów, artystów, intelektualistów. Obraz odwołuje się do XVI-wiecznych weneckich scen biesiadnych (Paolo Veronese). Artysta pracował nad dziełem kilka miesięcy, wszyscy modele pozowali mu indywidualnie. Przy głębszej analizie powierzchni obrazu odkryto wiele poprawek dokonanych przez Renoira podczas pracy. Z listów artysty wiadomo, że poświęcił malowaniu Śniadania wiele wysiłku.
ów modele renoira, to nie byle paryżanie, których malarz miał zwyczaj uwieczniać na swoich obrazach. w latach 80. XX wielu renoir ma już bowiem za sobą wiele lat pracy nad kreowaniem własnego sukcesu (zdobycie uznania na salonie odrzuconych, pozyskanie możnych nabywców obrazów oraz współtworzenie nowego nurty - impresjonizmu), który sprzyjał zawieraniu wspaniałych znajomości z ludźmi świata paryskiej sztuki. samo miejsce, które uwiecznia malarz to miejsce spotkań ów "elity", przyjaciół artysty. Na obrazie doszukano się portretów gustave caillebotte'a, aktorki jeanne samary, kolekcjonera i wydawcy charlesa ephrussi, urzednika eugène eierre lestingueza i artyste paula lhote. lecz chyba najważniejszą postacią jest kobieta, wedle niektórych opisów trzymająca w rekach psa, aline charigot, wówczas 21-letnia krawcowa z rue saint-georges, która, jak wierzyć przekazom, już od razu skradła życie malarzowi. szybko wzieli ślub.
warto podkreślić, że ów urocze miejsce przedstawione na obrazie renoira, pojawiało sie także u claude moneta, gustave caillebotte'a; czesto bywali tam także camille pissarro i alfred sisley. pisywał tam też guy de maupassant, a swe role odreagowywała piękna, pełna wdzięku i sukcesu jeanne Samary (którą to renoir wielokrotnie sportretował).
